zondag 17 december 2006

Zoals jij het zag

Jij bent
als je naam
die ik geschreven heb
op de beslagen spiegel.

Met de condens
verdwijnen de letters.

Als de spiegel
weer beslaat
zijn ze er weer.

Alleen vager
en vager
tot ooit
mijn angstige oog
niets meer ziet.

Maar mijn hart blijft lezen.

Jouw beeld is
onsterfelijk
in mijn diepste wezen.

Wat van waarde is,
kan niet vergaan.

Jouw naam
staat geschreven
in mijn ziel.
Copyright © by Margot van Aanholt, 2006

donderdag 9 november 2006

Zojuist gelezen - hoe waar!

Whenever someone sorrows, I do not say: "forget it," or
"it will pass," or "it could be worse" - all of which deny the
integrity of the painful experience.

But I say, to the contrary, "It is worse than you may allow
yourself to think. Delve into the depth. Stay with the feeling.
Think of it as a precious source of knowledge and guidance.

Then and only then will you be ready to face it and
be transformed in the process.

Peter Koestenbaum

zondag 9 juli 2006

A fraction of a dream

Sometimes
for a short moment
I think you're still here

As soon as I become aware
of reality
your place is more empty
than before

my heart more lonely

the wound that wanted to heal
more painful

my mind asking more questions
my soul more searching

and I am left
more restless

wondering
will I ever believe
that I accept
your decision
as a decision


Copyright © by Margot van Aanholt, 2006
Note: ik schrijf zonder te bedenken in welke taal ik dat doe.
Het kan Nederlands, Engels of Duits zijn.
Vandaar dat hier af en toe iets anders opduikt dan Nederlands.

vrijdag 7 juli 2006

Het gele draakje - introductie

Op een goede, een heel goede dag kwam het gele draakje aangevlogen. Het streek neer en keek me aan zoals alleen
een geel draakje dat kan.

Het vertrouwen groeide al snel en zo kwam het steeds dichterbij.
Het kreeg een plekje in mijn hart. Het kreeg een plekje in mijn boek.

Je went aan zo'n fantastisch wezen in je buurt. En zoals het gaat met mooie dingen: je denkt dat het altijd zo zal blijven.






Fout
gedacht.


Op een kwade, een heel kwade dag, vloog het gele draakje ook weer weg. Tot waar wij het niet kunnen volgen. Tot de wereld achter de spiegel. Daar zocht het iets, dat hier voor hem verborgen bleef.

Gele draakjes zoeken toegang tot de diepste diepten,
tot de hoogste hoogten, tot de grootste geheimen.
Ze vliegen, tot ze alle verten verkend hebben
en alle raadsels ontrafeld.

Gele draakjes zoeken de eeuwigheid.
Gele draakjes zijn onsterfelijk.

Dit gele draakje heet eigenlijk Ed.
Voor en over Ed is dit hele verhaal. Een vervolg-verhaal.
Want al staat de wereld een beetje stil zonder Ed
- en ook al vloog het gele draakje weg -
eeuwigheidswaarde blijft eeuwigheidswaarde.