Zoals jij het zag

Jij bent
als je naam
die ik geschreven heb
op de beslagen spiegel.

Met de condens
verdwijnen de letters.

Als de spiegel
weer beslaat
zijn ze er weer.

Alleen vager
en vager
tot ooit
mijn angstige oog
niets meer ziet.

Maar mijn hart blijft lezen.

Jouw beeld is
onsterfelijk
in mijn diepste wezen.

Wat van waarde is,
kan niet vergaan.

Jouw naam

staat geschreven

in mijn ziel.

Copyright © by Margot van Aanholt, 2006